Cukrzyca jest chorobą, która charakteryzuje się wysokim stężeniem cukru we krwi i jest nieuleczalna. Na szczęście poprzez ścisłe jej kontrolowanie można drastycznie ograniczyć negatywne skutki odczuwane przez nasz organizm. Co grozi nam w przypadku, jeżeli zaniedbamy tejże kontroli? Istnieje wiele różnych powikłań, lecz szczególnie groźnymi są te związane z naszym układem nerwowym.
Ten rodzaj powikłań zwany jest neuropatią i występuje bardzo często u ludzi, którzy nie traktują poważnie cukrzycy i nie dbają o odpowiedni poziom cukru we krwi. Zbyt duże stężenie cukru prowadzi do wyniszczania się zakończeń włókien nerwowych. Pierwszymi odczuwalnymi objawami neuropatii jest spadek wrażliwości na temperaturę oraz odczuwanie mrowienia w stopach i rękach. Z czasem drastycznie wzrośnie wrażliwość skóry i dochodzić będzie do drętwienia kończyn. Neuropatię cukrzycową można podzielić na różne rodzaje w zależności od tego, która część układu nerwowego doznała uszkodzeń.
W przypadku uszkodzenia nerwów znajdujących się w skórze i mięśniach do czynienia mamy z neuropatią czuciową zwaną również polineuropatią. Jeżeli uszkodzone zostaną mięśnie ruchowe, może to spowodować ich zanik, co często prowadzi również do deformacji stóp. Dla pacjenta najgroźniejsze jest zaburzenie w odczuwaniu bólu, które nie pozwala zauważyć, że doznało się skaleczenia. W połączeniu z faktem, że cukrzyca utrudnia gojenie się ran, bardzo często u takich pacjentów dochodzi do zakażenia odniesionych ran.
Stosunkowo rzadkim rodzajem neuropatii jest neuropatia autonomiczna. Jest bardzo niebezpieczna, ponieważ dewastuje ona te nerwy, które działają niezależnie od naszej woli. Najczęściej dotyka nerwów związanych z działaniem pęcherza moczowego, jelit oraz tych, które kontrolują ciśnienie tętnicze krwi. Może prowadzić ona do znacznego utrudnienia funkcjonowania układu pokarmowego poprzez doprowadzenie do jadłowstrętu lub wywoływanie nudności. Najuciążliwszym objawem tego rodzaju neuropatii jest nocna biegunka cukrzycowa, która, w zależności od stopnia zaawansowania choroby, zmusza chorego do ciągłego korzystania z łazienki w nocy. Rezultatem tej neuropatii jest niedożywienie i niedocukrzenie, które znacząco utrudniają proces leczenia cukrzycy.
Neuropatia ogniskowa skupia się na atakowaniu nerwów w stosunkowo małym obszarze ciała. Wraz z rozwojem choroby, powstają zakrzepy, którym towarzyszy silny ból. Ustępuje on, dopiero gdy sąsiadujące nerwy przejmą funkcje tych nerwów, które uległy uszkodzeniu. Neuropatia ta przejawia się głównie bólem, więc nieodzowne są leki przeciwbólowe. Oprócz łagodzenia objawów neuropatii należy przede wszystkim zadbać o uregulowanie poziomu cukru we krwi. O ile podejdzie się do leczenia cukrzycy w odpowiedzialny sposób, jest się w stanie uniknąć wszelkim powikłań z niej wynikających – w tym powikłań dotykających układu nerwowego.
Inne z tej kategorii:
