Węgiel aktywowany jest środkiem produkowanym z różnych materiałów pochodzenia organicznego. Przeważnie jest to drewno, jak i również torf, skorupy orzechów czy węgle kopalne. Węgiel aktywny cechuje się silnymi właściwościami adsorpcyjnymi, wiąże toksyny i zanieczyszczenia, co jest wykorzystywane zarówno w kosmetyce, jak i w leczeniu zatruć pokarmowych. Co warto wiedzieć o tym dobroczynnym surowcu?
Węgiel aktywowany — ogólna charakterystyka
Węgiel aktywowany, określany także węglem aktywnym lub węglem leczniczym, to substancja organiczna, którą otrzymuje się zazwyczaj z miazgi drzewnej, która poddawana jest karbonizacji, a kolejno aktywacji, co sprawia, że uzyskuje ono silne właściwości adsorpcyjne. Cechą charakterystyczną węgla aktywowanego jest jego spora powierzchnia wchłaniająca.
Działanie i właściwości węgla aktywnego
Działanie węgla aktywowanego opiera się na neutralizacji związków poprzez ich adsorpcję, a więc wiązanie się cząsteczek na dużej powierzchni. Węgiel aktywowany wiąże w przewodzie pokarmowym wiele różnych substancji, np. toksyny bakteryjne, trucizny, czynniki pobudzające perystaltykę jelit, bakterie, gazy jelitowe, białko oraz niektóre leki. Warto wiedzieć, iż takie działanie nie występuje w przypadku pochodnych sulfonylomocznika.
Co więcej, węgiel aktywny osłania również błonę śluzową przewodu pokarmowego. Na skutek podania doustnego, węgiel aktywowany nie wchłania się z przewodu pokarmowego, lecz wydalany jest wraz z kałem. Istotną informacją dla osób przyjmujących ten surowiec jest to, że może on powodować czarne zabarwienie stolca.
Czy węgiel aktywowany jest bezpieczny?
Badania opublikowane w 2016 r. na łamach "International Journal of Science and Research" wykazały, iż węgiel aktywny jest bezpieczny dla większości osób dorosłych, gdy terapia nim jest krótkoterminowa. Działania niepożądane pojawiają się rzadko, a najczęstszymi są wymioty.
Do przeciwwskazań dotyczących stosowania węgla aktywnego zaliczane są: przyjmowanie leków przeciwmuskarynowych lub oporowych, a także zaburzenia motoryki jelit. Węgiel aktywny w przypadku zatruć może dostać się do płuc, a nie do żołądka. Jest to dość istotne, zwłaszcza gdy pacjent jest senny lub półsenny, czy też wymiotuje.
Inne z tej kategorii:
